w połączeniach

См. также в других словарях:

• ani — 1. «spójnik łączący równorzędne części zdania (zwykle człony szeregu) w zdaniu zaprzeczonym» Nie myślał o domu ani o bliskich. Nie mógł ruszyć ani ręką, ani nogą. Zwyczajny dom, ani brzydki, ani ładny. 2. «spójnik łączący zdania przeczące… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …   Słownik języka polskiego

• byle — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania lub ich części; zapowiadany fragment tekstu wyraża cel lub skutek, ku któremu dąży czynność zdania nadrzędnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mów swobodnie, byle na temat. Byle wydostać się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawierających skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie pewnych okoliczności towarzyszących treści zdania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• artrologia — ż I, DCMs. artrologiagii, blm med. «dział anatomii, nauka o stawowych połączeniach kości» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• awizo — I n III, Ms. awizozie; lm D. awizozów 1. «zawiadomienie odbiorcy o dokonaniu określonej operacji handlowej lub bankowej, o wysłaniu towaru itp.» Doręczyć, otrzymać awizo. 2. techn. «łącznica telefoniczna, pośrednicząca w połączeniach abonentów»… …   Słownik języka polskiego

• aż — 1. «spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.» Długo prosił, aż nagle krzyknął. Rozmawiali cicho, aż tu jak nie huknie. 2. «spójnik w zdaniach wyrażających skutek albo stopień… …   Słownik języka polskiego

• bardzo — bardziej «przysłówek wyrażający wysoki stopień intensywności, nasilenie, natężenie czegoś; łączy się z przymiotnikami, przysłówkami i czasownikami; form stopnia wyższego i najwyższego: bardziej, najbardziej używa się w opisowym stopniowaniu… …   Słownik języka polskiego

• cym — tylko w połączeniach: Cym, cyrym, cym a. rym, cym, cym «przyśpiewka w niektórych piosenkach» …   Słownik języka polskiego

• czort — m IV, DB. a, Ms. czortrcie; lm M. y pot. «diabeł, szatan, czart (zwykle w utartych połączeniach wyrazowych o charakterze przekleństw)» ◊ Co u czorta! przestarz. tam do czorta! «okrzyk wyrażający złość, gniew, zniecierpliwienie» ◊ Czort kogoś… …   Słownik języka polskiego